Eski Deniz Bahçeli Kira Evi

 

sarı yapraklar yeşil yapraklar
birilerine güneş vuramaz
iki oturaklı sandalye
şimdi yerinde duramaz
demiryolu bizi unutmuş

sönmeyen bir ateşin gücü
pek fazla ayağımıza dolanık
şubatta hep doğum günümü kutlardık
şimdilik doğumlarım bu kadar
hayvana üzülürüm çoğu kez
tek defa hayatta çiçek koklar
sevgi görmemiş burunları

tanıyamadığınız birileri olursa bir zaman
kimi zaman kin satan
zararsız sanar insan
öğütülmemiş bir saman
israfa gerek yok
zaten zil çalar
sirtaki yapılan yapılar
sarı takımlar ve köstebek sahibi kapılar
turuncu tunç rengi turpların tur attığı tuşlar
su içtiğim bardağın buhardanlığı duruştan
salaş dolaştığım yarış koğuşları
söğüşlediği bütün dövüş kuruşları

tutucu uykuları yakalamaya gerek kalmadı
hayatta başarısız olduğunuz için teşekkürler
bugün neler öğrendiğimi anlatmadım
kış aylarında okuduğumuz insanları sevdik
bana şu anda çok garip bakıyorsunuz
hiç kimse size hayatı anlatmamış
kaşlarınızın konumu benim üzüldüğüm yerlerde
bana garip baktınız
ta ki umurunuzda olmayana kadar
gerçekten baktığınıza değmezdi
ben her gün yanınızdan zaten geçerdim
aklınızın sınırlılığı şaşırtıcı
bu kadar söz sarf etmeme de gerek yoktu
umurunuzda olmam gerekliydi fakat
kapının önüne bir kanepe konuluydu