İyi İnsanlığım Molada Soğuk

 

Sandalyelerim oynak bugün
Sandalyelerim oynuyor
Oynamalarına izin veriyorum
Canları sıkılmıştır malum

Bir yağmur patlamıştı
Fırtınanın içini yıkayan
Bir tanrı hediyesi
Ben uzakta izledim bunu
Kahkahalar atarak rüzgara
Söz sana yeni bir poyraz
Yine de niçin diye hiç sormaz

Sandalyelerim bana gülüyor
Biliyorlar ki anlattıklarım çok komik
Fakat bilmiyorlar ki ben
Her kahkaha ile
Daha bir alçaklaşır
Sararırım solaklar gibi
Ya da Mozart sağır, sonatlarını sarar gibi
Sokaklar gibi, ağır, üçkağıtçı sokaklar
Üçkağıtçı çünkü
Ödünç almıştır gururunu
Ödlek bir salaktan

Sabah güneşi en sevdiğim mevsimdir
O bile gururundan ödün vermeyi bilir
Perdelerim onu haince öldürür
İçimdeki ay buna gizlice sevinir

Beni çok sevin
Kitaplar fırlatın kafama
Aptalım ben biliyorum
Ben yalpalıyorum
Kusmayı çok istiyorum
Hüznünü hissetmiyorum
Ben ölüyorum
Gitmek istemiyorum