Garibi Anlamak

 

Her zaman körmüşüm gibi hissediyorum
Olmalıyım, çocuklar beni sevmiyor
Sesleri var,
Sözleri yok
Sevimsiz biriyim ben

Sessiz biriyim ben
Sözlerim var
Ezberim yok
Çocuklar beni sevmiyor
Biliyorum bunu ben
Dil çıkarıyorlar bana
Ruhuma tükürüyorlar
Her geçen gün daha bol tükürürler
Tükürsünler, severim anarşiyi
Sesimi duysalar ansızın ölürler

İyi değilim ben
Uykularım da küsmüş bana
Geçen gün anlattılar bunu da
Her geçen gün daha bir öldüğümü
Benliğimi daha derinlere gömdüğümü
Zordu içimdeki şeytanı beslemek
Bazen bulmacalarımda bana yardım ediyor
Tek gördüğü şey kasvet
Uysal bir yanı yok da değil
Durup edemezdim öylece seyir
Sihirli bir sağır, hafif yüküm kimi zelzelelere ağır
Bu sözleri yazan ben değilim

Salyayla kaplı ruhum
Neyse ki halinden memnun
En üzgün çocuğum odur bilirim
Ben gerçekten hiçbir şey bilir değilim
Sevmemekte haklısınız aslında beyim
Ben, o başarısız gösteriden hemen sonraki perdeyim
Ya da bir portakal ağacı küçükken ektiğin
Tek bildiğim şey bilgisizliğim
Bu hayat gri bir bez, defalarca bezdiğim